Gedagte vir Vandag

Woensdag, 17 April 2024

Koos Espach

Paulus voor die Joodse Raad (1)

Lewe in diens van God

Hand. 23:1 – “Paulus het die lede van die Joodse Raad vierkantig in die oë gekyk en gesê: ‘Broers, ek het heeltemal ‘n skoon gewete oor hoe ek tot vandag toe my lewe in diens van God gelei het.”

Dit is verbasend dat die kommandant met sy aankoms by die Joodse Raad, nie sy vraag aan die Raad stel waarom hulle so kwaad is vir Paulus nie, maar aan Paulus die eerste kans gee om voor die Raad te praat. Paulus het die raadslede stip in die oë gekyk en gesê: ‘Broers, ek het tot hierdie dag met ’n heeltemal skoon gewete in verhouding met God gelewe en leef steeds in dié verhouding met God.’ Ons sou kon dink dat dit ietwat uitdagend en miskenning van Paulus is om die “hoogwaardige elite” van die Jode eerste aan te spreek en dít nogal terwyl hy in boeie is! Ons moet ook daarop let dat die Raad glad nie ingenome is met die kommandant wat hulle ‘verneder’ het, deur hulle te beveel om te vergader.

Paulus tree hier nie uitdagend op nie, miskien met ‘n bietjie heldemoed. Hy bly egter ootmoedig voor God. Daardie oë wat die Raad vierkantig gade slaan, is onverskrokke. Daardie oë het Jesus Christus immers in ‘n blindende verskyning gesien. Paulus staan alleen as aangeklaagde maar sy oë is opgehef sodat hy die Raad kan sien terwyl hy God as sy getuie roep. Sy inleidende woorde van moed, is eintlik ‘n getuienis teen die haat-atmosfeer wat daar heers. Dit hou in dat hy hom nie aan die Raadslede onderwerp nie, maar hulle op dieselfde vlak ontmoet. Wat hy bedoel, is dat die beweegredes van sy optrede suiwer is. Hy het nie sy eie belang gesoek nie, maar in alles probeer getrou wees aan God in wie se diens hy staan.

Jesus het ook gesê: “Julle moet julle nie ‘rabbi’ laat noem nie. Net Een is julle Leermeester en julle is almal broers. Moet niemand hier op aarde as ‘vader’ aanspreek nie, want Een is julle Vader: die Vader in die hemel. Julle moet julle nie ‘leiers’ laat noem nie, want Een is julle Leier: die Christus. Maar die grootste onder julle moet bereid wees om die ander te dien. Wie hoogmoedig is, sal verneder word; en wie nederig is, sal verhoog word.” (Matt. 23:8-11). 

Jesus waarsku teen eretitels waarin drie keer ’n negatiewe bevel gevolg word deur ’n positiewe versekering dat daar “net Een werklike Leermeester/Vader/Leier” is. Hy sluit af met die waarskuwing dat die dissipels nie “leiers” genoem moet word nie, omdat “die Christus (Messias), hulle Een “Leier” is. Vir ons beteken dit dat niemand hom- of haarself mag aanstel oor enige onderskeidingsteken tussen medegelowiges in die liggaam van Christus nie. Hoekom nie? Want almal van ons is afhanklik van God vir alles. In Jesus se kerk speel eretitels en rangorde geen rol nie. Jesus het Hom baie sterk uitgespreek teen hierdie soort statusbewustheid onder die godsdiensleiers van Sy dag, want Hy het geweet dat geen geestelike leier een tree nader aan God staan as enige ander gelowige nie. God het nie witbroodjies nie (Rom. 2:11). Al Sy kinders is vir Hom ewe kosbaar.

In die koninkryk van God en in die kerk is ons almal gelyk. Van ons almal word gehoorsaamheid aan die wil van die Here gevra. Natuurlik kan van leiers gevra word om hierin ‘n goeie voorbeeld vir die mede broers en susters te stel. Ons moet egter oppas om nie die fout te maak om te vergeet dat kerkleiers net soos ons almal, feilbare mense is. Ons kan soms onnodig krities en sonder vergifnis wees teenoor leiers en hulle beskinder en beswadder asof ons dan soveel beter daaraan toe is. Dikwels word dit sonder ‘n gewete gedoen en sal ons beslis nie Paulus kan herhaal dat ons dit “heeltemal met ‘n skoon gewete oor hoe ons tot vandag toe ons lewe in diens van God gelei het,” nie.  

My gedagtes gaan nou terug na die “ou dae” toe dominees en pastore “belangrike mense” was. Niemand het hulle sommer op hulle voorname aangespreek nie. Selfs dominee se vrou was “mevrou dominee.” Dit behoort eintlik nog dieselfde te wees dat ons eer aan ons geestelike leiers bewys en vir hulle bid. Tog nie omdat hulle sodanig belangrik is nie, maar om God te dank dat Hy doodgewone mense met hemelse gawes toerus sodat hulle ons lewe geestelik kan verryk. Ag, en om so nou en dan hulle te bedank vir ‘n mooi preek wat jou en my geestelik aangeraak het, is ook nie verkeerd nie. Onthou, hulle is ook net mense en dit is bemoedigend vir hulle ook om te weet hulle is nog op die regte koers.

Daarom is dit belangrik dat ek en jy wat geleer het om by die voete van ons groot Leermeester te sit, van beter te weet, veral om eer aan hulle te bewys. Dan kan ons ook soos Paulus “met ‘n skoon gewete getuig oor hoe ek en jy, ons lewe in diens van God gelei het.” Die sekere wete dat Christus Jesus deur die Gees in ons leef, kan ‘n geweldige geestelike omwenteling in ons lewe meebring. Die Gees inspireer ons denke, skep in ons nuwe hoop en entoesiasme en gee sin vir ons lewe. Kom ons bid gereeld vir ons kerkleiers na wie ons opkyk vir leiding en rigting vanuit God se Woord. Die Bron van hierdie liefde is God self, Jesus Christus het dit aan ons gedemonstreer as ons Leier en die Heilige Gees bevestig dit in ons hart.

“Die mens wat werklik liefhet met die liefde van Jesus Christus, skep ‘n paradys op aarde: hy het God in sy binneste, want God is liefde” (Robert de Lammanais).

Gebed: Hemel Vader, dankie dat U my leer dat ware grootheid juis lê in nederige diens aan mekaar. Vul my hart met U liefde vir ons geestelike leiers. Dankie Here dat U juis hulle in staat stel om vir ons gemeentelede en ander tot seën te wees omdat U seën in hulle lewe so oorvloedig is. Amen.