Gedagte vir Vandag

Woensdag, 16 Februarie 2022

Koos Espach

Jesus het opgestaan (1)

Hanteer jou struikelblokke met geloof

Matt. 28:1-4 – “Na die sabbatdag, toe dit die Sondagmôre begin lig word, het Maria Magdalena en die ander Maria na die graf gaan kyk. Skielik was daar ‘n geweldige aardbewing. ‘n Engel van die Here het van die hemel af gekom, na die graf toe gegaan, die klip weggerol en daarop gaan sit. Sy voorkoms was so blink soos weerlig en sy klere so wit soos sneeu. Van skrik vir hom het die wagte gebewe en soos dooies geword.”

Vergelyk ook Joh. 20:1-2 – “Die Sondagmôre vroeg, toe dit nog donker was, kom Maria Magdalena by die graf en sien dat die klip van die graf af weggerol is. Sy hardloop toe en gaan na Simon Petrus en na die ander dissipel toe vir wie Jesus baie lief was, en sê vir hulle: ‘Hulle het die Here uit die graf weggevat, en ons weet nie waar hulle Hom nou begrawe het nie.”

Daar is merkwaardige verskille omtrent hierdie gebeure in die vier evangelies. Matteus verwys na “Maria Magdalena en die ander Maria”. Markus noem “Maria Magdalena en Maria, die moeder van Jakobus en Salome” (Mark. 16:1). Lukas skryf daar was vyf: “Maria Magdalena, Johanna, Maria , die moeder van Jakobus en die ander vroue saam met hulle” (Luk. 24:10). Johannes vertel net van Maria Magdalena maar sy praat van “ons” (Joh. 20:1-2), waarskynlik omdat Jesus eerste aan haar verskyn het.

Is die verskille wesenlike sake wat die Evangelie raak? Het elke evangelis maar geskryf wat hy wou? Nee, elkeen het geskryf wat hy tussen vyftig en sewentig jaar ná Jesus se dood, opstanding en hemelvaart kon onthou. Wat wel van belang is, elkeen het dit eens: Die graf was leeg! Wat ook betekenisvol is, was dat dit juis vroue is wat die eerste getuies van Jesus se opstanding was, vroue wie se getuienis in die Oosterse kultuur niks werd was nie. Die vroue wat daardie Paassondag na die graf gegaan het, het nie die opgestane Jesus gaan soek nie, maar gegaan om ‘n dooie liggaam in ‘n rotsgraf te gaan balsem. Niemand het verwag om Jesus lewend te vind nie.

Dit is nogal opmerklik dat die wagte by Jesus se graf buite hulleself was van vrees “en soos dooies geword het.” Kort tevore was hulle nog in beheer van gebeure. Die engel rol die klip voor hulle oë weg en pleks dat hulle hul swaarde uitpluk om hom te keer, word hulle lam van vrees. Hulle het hulle beslis misreken met die Almag van die lewende God! Die opstanding van Jesus is, net soos by Sy dood, deur ‘n geweldige aardbewing, voorafgegaan. Die rustigheid van die natuur van die vroeë oggenduur, word “versteur” met die nuutheid van Christus wat uit die graf gekom het. Die soldate moes vreesloos die dooie liggaam van Jesus beskerm, maar word vreesbevange, sélf soos dooies. Hulle is oorwin deur ‘n groter Mag as dié van die keiser wat hulle gedien het! Vrees God want “wat vir die wêreld die swakheid van God is, is groter as die krag van mense” (1 Kor. 1:25b).

Die vroue wat gegaan het om hulle laaste hulde aan Jesus te bewys, het voor ‘n ontsaglike probleem te staan gekom: “Wie sou vir hulle die klip voor die ingang van die graf wegrol?” (Mark. 16:3). Hierdie probleem het egter nie veroorsaak dat hulle tuis gebly en wanhopig hulle lot bekla het nie. Inteendeel, hulle het gegaan, al was dit met groot droefheid en ‘n groot klip voor die graf, in hulle gedagtes. En aan die einde van hulle pad het hulle egter groot vreugde ervaar asook ‘n oplossing van hulle probleem.

Die vrouens se ondervinding word dikwels in die lewe van ons moderne Christene herhaal. Is dit nie so dat baie van ons na die toekoms kyk en ‘n groot rots sien wat ons toekomsdrome versper, ‘n rots wat te swaar is om weg te rol? Baie van die hedendaagse volgelinge van Jesus Christus, en ek sluit my hier in, kyk na die toekoms en word oorweldig deur nagswart neerslagtigheid wat grens aan wanhoop. Daar blyk net nie ‘n oplossing te wees, veral in Suid-Afrika waar korrupsie en wanorde die norm geword het. Wié gaan hierdie “groot klip wat ons toekoms versper wegrol?” Alle hoop sou verlore gewees het as die Almagtige God nie voor jou en my, as kinders van Hom uittrek om die struikelblokke uit die pad te rol en aan ons krag en moed vir die stryd gee nie. Ek en jy kan die toekoms met hierdie gesindheid benader, en God sal sorg dat die lewe weer vir ons sin en betekenis kry!

“Christus het alles wat toe was, oopgemaak ... Ook die donker van hierdie wêreld se deur sodat ons ‘n toekoms kan hê. Ons lewe eindig nie meer met ‘n Vrydag, of met ‘n Saterdag in ‘n kerkhoftuin, maar met ‘n Sondag, met die opstanding uit die dood” (Murray Janson).

Gebed: Dankie opgestane Heiland, dankie dat U opstanding my weergeboorte moontlik gemaak het. As nuwe mens maak ek die deur van my hart oop vir U want ek weet U sal my vertroos en versterk en my deur die donker dieptes van hierdie lewe lei. Vergewe my wanneer ek bang word, soms magteloos voel, want dit is dan dat ek dink ek is alleen en verlate in hierdie harde wêreld. Dit is wanneer ek die stryd met my eie krag wil aandurf. Here, lei my dan net weer na U leë graf en maak my ontvanklik vir U belofte: “Ek is met jou al die dae ...”Amen.