Gedagte vir Vandag

29 Okt 2020

Koos Espach

JESUS ONDERWEG NA SY LYDING, DOOD EN OPSTANDING.

(Matt. 16:21–25:46)

DIE VERHEERLIKING OP DIE BERG (2)

(Mark. 9:2-8; Luk. 9:28-36)

BERGTOP-ERVARING IN JESUS SE TEENWOORDIGHEID!

Matt. 17:3-4 – “Skielik het Moses en Elia aan hulle verskyn en met Jesus gepraat. Toe sê Petrus vir Jesus: ‘Here, dit is goed dat ons hier is. As U wil, sal ek hier drie hutte bou: een vir U, een vir Moses en een vir Elia.”

Jesus se drie binnekring-dissipels, Petrus, Johannes en Jakobus, bevind hulle op ‘n berg waar hulle op uitnodiging van Jesus is. Lukas skryf dat hulle vas aan die slaap was terwyl Jesus gebid het (Luk. 9:32). Toe hulle wakker word, sien hulle die hemelse glans van Jesus se “voorkoms wat voor hulle oë verander het, en Moses en Elia wat by Jesus staan en met Hom praat.” Jesus se uiterlike voorkoms het verander terwyl Hy bid, dit was duidelik: Hy is nie ‘n gewone mens nie, maar Here, en Hy is in gesprek met baie belangrike hemelse wesens: Moses en Elia!

Moses en Elia se teenwoordigheid kan beteken dat hulle die wet en die profete verteenwoordig, d.w.s. van die hele Ou Testamentiese getuienis. En hulle is in gesprek met Jesus, die Één waarom die hele Nuwe Testamentiese getuienis draai. Albei het ook God by Sinai ontmoet. Terwyl Elia na die hemel opgeneem is (2 Kon. 2:11), is Moses deur God self begrawe (Deut. 34:6). Hierdie twee groot figure uit die geskiedenis van die Jode, het albei ook verwerping en lyding beleef en was volgens die Jode, te groot om te sterf en bevind albei, hulle in God se lewende wêreld. Hulle illustreer nou die vervulling van die wet (Moses) en die profete (Elia) in Jesus, as die Christus wat “doodgemaak moet word, en die derde dag uit die dood opgewek moet word” (Matt. 16:21b).

Hulle het gepraat oor Jesus se “uittog wat Hy in Jerusalem sou voltooi” (Luk. 9:31), ‘n klaarblyklike verwysing na Jesus se komende lydensweg wat as ‘n eksodus voorgestel word. “Jesus se ‘uittog’, nie na die beloofde land soos Israel nie, maar na Sy dood? Of inderdaad na ‘die beloofde land’ omdat Hy geweet het God sal Hom opwek, en Hom verheerlik? Jesus, soos Israel, op pad deur die woestyn (van Sy dood) na die ‘beloofde land’ van Sy verheerliking?” (Adrio König). Jesus sou op hierdie pad Sy volk, die kerk van die Nuwe Testament, na heerlikheid begelei.

Vir Petrus is die ondervinding tegelyk oorweldigend en vreugdevol. Hy is só verlig dat hy sommer dadelik stappe wil neem om die hemelse wesens langer te laat vertoef, en daarom wil hy drie hutte bou. Dít is die Jesus wat hy graag wil sien, die Christus in Sy heerlikheid en nie die Een van die weg van lyding nie. Dít is mos waaroor die koms van die koninkryk gaan – hierdie heerlikheid van God. Hier waar daar nie siekte, sonde, ellende of ongeregtigheid is nie! Kom ons bly hier Here, en gaan nêrens heen nie! Dan is dit mos nie nodig dat U “Jerusalem toe moet gaan en baie moet ly onder die familiehoofde, die priesterhoofde en die skrifgeleerdes, en dat U doodgemaak moet word, en die derde dag uit die dood opgewek moet word nie” (16:21). Foei tog, ou voortvarende Petrus wou net help! Hy wou hierdie “bergtop-ervaring” bietjie langer uitrek. Buitendien was “hy so verskrik oor Jesus se voorkomsverandering, dat hy nie geweet het wat hy sê nie” (Mark. 9:6).

Gebeur dit nie dikwels ook in ons lewe dat ons ook “bergtop-ervarings” van God het nie? Dalk ‘n oomblik van God se almagtigheid wat Hy openbaar in die natuur; ervaring van ‘n wonderlike redding uit ʼn gevaar situasie; die vrolike lag van ‘n kind; die onskuldige maar volledige gebed van ‘n kleinkind wat bid vir “hierso en daarso”; die vreugde op die gesig van iemand wat jy bly maak. Ag, ek glo dat elkeen êrens al ‘n stukkie bergtop-ervaring beleef het. Koester dit, en wanneer jy onseker is oor wat om, veral gedurende die inperkingstyd, volgende te doen, gebruik God bergtop-ervarings om jou die weg te wys. “Daarom is ek bly en juig ek en voel ek my veilig. U leer my hoe om te lewe. By U is daar oorvloedige blydskap. Uit U hand kom net wat mooi is” (Ps. 16:9, 11). Wanneer en waar het jy al Jesus se heerlikheid op ‘n spesiale manier ondervind – jou bergtop-ervarings beleef?

“Die Christen het genoeg rede om van kop tot tone een Halleluja te wees” (Martin Luther).

Gebed: Here, dankie dat ek opgewonde en bly mag wees, dat ek eintlik ‘n borrelende “bergtop-ervaring” mag ervaar wat die deel is van dié mense wat aan U behoort. Dankie vir so baie dinge wat my bly maak: die mense wat my liefhet en vir wie ek kan lief wees; die natuur daarbuite; mooi musiek; vriendskap en dankbaarheid – maar veral U, want sonder U kan daar geen “bergtop-vreugde” wees nie. Dankie dat hierdie vreugde wat van U kom, nie afhang van my omstandighede nie. Maar dat U dit vir my moontlik maak om ook wanneer dit moeilik gaan, blydskap te ervaar omdat Uself die bron van my blydskap is. Help my om U vreugde met ander te deel. Amen.